Je-zelf zijn
Heel lang heb ik niet ècht mezelf kunnen zijn....."Wauw, ik heb het gezegd..."
Doordat ik (onbewust) in overlevingsmechanismen en copingpatronen vast zat. Deze hielden me op de been. Alleen kun je je vast wel voorstellen dat die na verloop van tijd zijn effect op mij en mijn leven hebben gehad. Er waren twee Burn-outs en een scooterongeluk voor nodig om me letterlijk stil te laten staan. (uiteraard niet voor lang)
Vele lieve mensen in mijn omgeving hebben geprobeerd me dat duidelijk te maken. Alleen weet ik nu dat het toen niet het juiste moment was om dat in te zien. In ieder geval niet voor mij. Dat moment kwam eigenlijk pas toen ik in 2018 bij een hele zachtaardige psychotherapeute terecht kwam en zij exact wist waar ik al zo lang mee worstelde. Wat een verademing, er was eindelijk iemand die me ècht begreep! Haar zachtheid heb ik nodig gehad om weer veiligheid te ervaren, zodat ik weer durfde voelen wat zolang verborgen was gebleven.
Doordat er in mijn kindertijd aan vijf van de vijf belangrijkste ontwikkelbehoeftes niet goed werd voldaan, zijn er bij mij kind- en oudermodi ontstaan. Je kunt het zien als afgescheide delen van mij, die er vooral waren om mij te kunnen laten opgroeien en om me te beschermen. Alleen omdat ik me daar destijds helemaal niet bewust van was, namen zij het regelmatig van mij over. Vooral op de momenten dat gebeurtenissen uit het verleden aangeraakt werden. Dan kwamen deze kind- en oudermodi in actie. En werd ik getriggerd in schema's zoals verlating en instabiliteit. Door schematherapie hebben we samen de verschillende modi ontdekt en op welke momenten zij actief waren.
Na me jarenlang onbewust slachtoffer te hebben gevoeld van de trauma's uit mijn kindertijd en dat wat via eerdere generaties aan mij is doorgegeven, ben ik op een diepere laag aan mezelf gaan werken. In dit proces heb ik heel veel inzichten mogen ontvangen. Leerde ik hoe mijn gedrag vaak niet in lijn was met wie ik daadwerkelijk ben. Tijdens mijn opleiding ADHD Coach werd pijnlijk duidelijk hoe heftig de impact op mij en mijn leven is geweest. Alleen heeft dat ook iets heel moois geopend in mij. Mijn verbinding met mijn hart en met het sjamanisme.
Het was een pittige innerlijke ontdekkingsreis, alleen eentje die ik niet had willen missen! Het heeft me namelijk weer in verbinding gebracht met mijn heldervoelende zelf, het verdriet en de boosheid van mijn kleine meisje. Dat zich zo afgewezen en buitengesloten heeft gevoeld in haar gezin en daardoor in de wereld om haar heen. Die als spiegel heeft gewerkt. Daar ben ik iedereen die daaraan heeft bijgedragen heel dankbaar voor! Alleen haar pijn moest eerst gevoeld en gezien worden, door mij!
Met een lieve therapeute en mijn ongelooflijke doorzettingskracht ben ik deze modi steeds beter gaan herkennen en heb ik mijn eigen innerlijke kind- en oudermodus weten te versterken. Hierdoor heb ik weer grip op mijn leven en zal vast nog wel eens getriggerd worden, alleen weet nu hoe ik daar mee om kan gaan. Eind 2023 zal ik mijn traject met haar gaan afronden. Want ik kan het weer zelf...
Binnenin mij is die andere 'stem' wakker geworden. Wat is dat een heerlijk gevoel, om mezelf weer te kunnen zijn! Om mijn eigen plek weer in te nemen en voortaan geleid en -dragen te worden. Op het pad wat daadwerkelijk voor mij bestemd is.
En ben me volop aan het her-inneren wie ik daadwerkelijk ben en welke unieke talenten ik in me heb. Die ik heel graag in wil zetten, om bij te dragen aan het vergroten van jouw bewustzijn. Dat innerlijke vuurtje in je aan te wakkeren.
Onthoud dat er altijd een keus is, om te overleven of leven!
"Het mooiste wat je kunt zijn is je-zelf!"
